رسول احمدزاده، یکی از نصابان حوزه حفاظت و امنیت و همچنین مدیر عامل شرکت ایمن نگر الکترونیک
از کی وارد صنف حفاظت و ایمنی شدید؟
هم در شرکت ایمننگر الکترونیک و هم چندین شرکت دیگر در حوزه اجرا فعالیت دارم. در واقع فعالیت من با ایمن نگرالکترونیک از سال ۱۳۸۵ شروع شد و کار در این شرکت به تجهیزات حفاظتی مانند دوربین، تجهیزات ضد تروریستی و … محدود میشود.
چرا این حرفه را انتخاب کردید؟
در دوره دبیرستان با یکی از عموهایم در که درحوزه حفاظتی و الکترونیکی فعالیت میکرد مشغول به کار شدم. کم کم به این حرفه علاقهمند شدم و دوره الکترونیک را در هنرستان گذراندم. پس از آن نزد استادان شاگردی کردم تا توانستیم کم کم پروژه بگیرم.
در حوزه حفاظت و امنیت کار شما چه بخشهایی را در بر میگیرد؟
فعالیت ما تجهیزات حفاظتی از بولارد گرفته تا راهبندهای ستونی و دوربین، اعلام حریق و دزدگیر را شامل میشود. در واقع ما با تمام چیزهایی که به این رشته و صنف مربوط میشود کار میکنیم. با وجود آن حرفهایترین بخشی که در آن فعال هستیم همان دوربین است.
با چه برندهایی کار میکنید؟
معمولا با توجه به بودجه مشتری برند را انتخاب میکنیم. با این وجود از برند کیدیتی که یک برند ایرانی است در پروژههای دولتی و داخلی استفاده میکنیم. همچنین از برند Arecont Vision و Axis نیز در پروژههای خاص استفاده میکنیم. در کل باید بگویم که تمام تلاش خود را میکنیم تا از برندهای داخلی استفاده کنیم.
چرا برندهای داخلی را ترجیح می دهید؟
قیمت برندهای داخلی مشخص و ثابت است، شرکتها نیز مشخص و شناخته شده هستند و هرکسی نمیتواند قیمت محصول را در بازار خراب کند. در کنار قیمت کیفیت خوب محصولات نیز مزید بر علت شده است و ما را در استفاده بیشتر از برندهای ایرانی ترغیب میکند.
از واردکنندگان این حوزه چه انتظاری دارید؟
متاسفانه در صنف ما نظارت درست و دقیقی روی قیمتها و خدمات پس از فروش وجود ندارد. در برخی شرکتها مرسوم است که دو جور روی یک محصول قیمت میگذارند، قیمت مصرف کننده و قیمت همکار که اگر این شیوه همیشه و همه جا رعایت شود روش بسیار خوبی است. با این وجود در بسیاری از شرکتها این اتفاق نمیافتد. معمولا درصد سود روی محصولات باید در تمام بازار یکنواخت باشد که متاسفانه اینگونه نیست و همکاران با دادن قیمتهای مختلف بازار را خراب می کنند. برندها لیست قیمتی دارند که اگر طبق این لیست پیش برویم همه چیز منظم و روی روال طبیعی خود پیش میرود؛ با این وجود در برخی از برندها، حتی برندهای معروف کاملا سلیقهای عمل میشود؛ چرا که هیچ نظارت درستی وجود ندارد و شرکتها به نفع لحظهای خود نگاه میکنند تا به شرایط صنف. در خیلی از موارد نیز نصاب هیچ سودی روی محصول ندارد و تنها از اجرت نصب میتواند استفاده کند.
این مشکل را چگونه میتوان حل کرد؟
برخی از شرکتها کار بسیار جالبی انجام میدهند و آن هماهنگی میان نمایندگان است. تمامی نمایندگان موظف هستند که محصول را تفکیک شده بفروشند، یعنی میان مصرف کننده و همکار تفاوت قایل شوند.
اگر بتوانید تغیری در صنف ایجاد کنید آن تغیر چه خواهد بود؟
اول از همه همکار و غیر همکار باید مشخص شود. ما در آن زمان در هنرستان هیچ دوره آموزشی نداشتیم و در کلاسهای آموزشی بیرون آموزش دیدیم، در حالیکه در حال حاضر در هنرستان دوره آموزشی ( تجهیزات حفاظتی، دوربین، دزدگیر و سیستمهای صوتی) برگزار میشود و این موجب میشود افراد قدر و منزلت کاری را که میکنند بدانند. افرادی که فاقد صلاحیت لازم هستند در حال حاضر پروژه میگیرند و اسم سایر همکاران را نیز خراب میکنند. ما نیز تازه کار بودیم، اما در ابتدا دست کم سی پروژه بزرگ را در کنار استادان به انجام رساندیم و پس از آنکه به اصلاح خاک صنف را خوردیم مستقل شدیم. در نظر داشته باشید که اگر افراد صلاحیت لازم را نداشته باشند و تجربه لازم را کسب نکرده باشند کار مشتری را نیز خراب میکنند و موجبات نارضایتی مشتریان را فراهم میکنند.